Marc De Borger
Baie dankie vir jou besoek
Ni Dieu, ni Maître
Ontdek Afrika. Leef !
Verlost van het Westen
Kom gerust even pauzeren op dit rustgevende eiland tenmidden van de vaak té grauwe of té kleurrijke oceaan van het www.
Vrij toegankelijk voor iedereen.
Al wat op hier op de site staat is een uiting van een persoonlijk visie ; de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie ; en is dat niet dé omschrijving van poëzie ?
Waarom deze website ?
Geboren en getogen in een analoog tijdperk, volwassen geworden in een digitale eeuw. Slechter ? Beter ? Ik weet het niet. In elk geval is het zeker anders ; sneller en helaas ook vaak oppervlakkiger. Dit is niet de schuld van de uitvinders/ontwikkelaars van de technologie, maar wél die van de gebruikers. Net zoals dynamiet dus.
Groot worden in een Westerse wereld is ongeloofelijk, een wereld van overvloed, alles binnen handbereik, simpele zaken zoals water, elektriciteit, verwarming, beschutting zijn zo vanzelfsprekend geworden. Tot je Afrika leert kennen... Daar is de Westerse evidentie helemaal niet meer zo vanzelfsprekend.
Wat wij als allomtegenwoordig beschouwen is daar een kostbaar iets. Ontdek, hoor, proef, ruik en voel Afrika... Je visie op onze gekende wereld zal voor altijd anders zijn.
Does IT matter ?
Tegenwoordig zijn er sociale sites genoeg. Helaas word je er overdonderd met vaak ongewenste reclame en pop-ups. Ikzelf heb er een hekel aan.
Daarom een propere, eenvoudige website voor de liefhebbers of de geïnteresseerden..
P.S.
Ik verwacht niet dat iedereen achter mijn visie staat, maar het zou me verheugen als je tijdens het lezen een glimlach op je gezicht krijgt en in jezelf denkt : 'ja, eigenlijk is het wel een beetje zo...'.
Wat een verschil tussen 2 culturen, landen en continenten. Waar je in België hoofdzakelijk alles moet ondergaan, waar je bepaalde gewoontes en gebruiken krijgt opgelegd, voel je in Namibië een aangenaam contrasterend verschil. Aanvankelijk word je ook ook deels meegesleurd in de activiteiten die je worden aangeboden. Maar van zodra je geaclimatiseerd bent, merk je zoveel meer prachtige en goede eigenschappen van het land. En geen nood, dat eigen worden aan het land gaat heel vlot; na enkele dagen beleef je alles op een volledig andere manier. Leven zonder dwang en zonder stress... het is haast onvoorstelbaar in België. In Namibië echter is het een dagdagelijkse realiteit. Een volledig ander ritme, zorgeloze en vriendelijke omgang met iedereen die je tegenkomt. Het is in het begin van je verblijf haast onwezenlijk. Met een Westerse mentaliteit die ingebakken zit, voel je je soms een beetje ongemakkelijk. Het kan toch niet dat alles zo gemoedelijk en eenvoudig is. Jawel hoor. Laat je stress en achterdocht maar achter op de luchthaven en geniet van elke seconde die je rondom je heen kijkt. Sociale omgang, vriendschap, zelfs tijdsbesef staan op een veel hoger niveau in Afrika.
Weg uit België, het land van melk en honing ?
Ik heb het gehad met België... Het land waar we zo graag van zeggen dat het er oh zo goed is. Een geweldige sociale zekerheid, stabiel, hoogstaand (gratis ??) onderwijs.
Misschien wel ja, maar dan toch maar gedeeltelijk. Is het ook niet het land waar de wegen ondertussen in een erbarmlijke staat verkeren, ondanks de jaarlijks te betalen verkeersbelasting en recentelijk de invoering van de kilometerheffing ? En hoe gratis is het onderwijs ? Kiijk maar eens naar de rekeningen die binnenkomen om dat 'gratis' onderwijs te betalen.
Maar is het ook niet het land waar de politiek het dagelijkse leven met een vingertje bestuurt ? Hoe vaak moeten we niet voldoen aan politiek opgelegde wetten en regels, hoe absurd die soms ook zijn ? Sta maar eens even stil bij de contradictie van pakweg de belastingsaangifte... Hoe complex is die wel niet.. Nu ben ik zelf niet zo dom, laten we stellen dat ik me aan de intelligente zijde van de Gauss-curve bevind, maar ik zou liegen als ik beweer dat ik de belastingsaangifte volledig versta. Ik kan me redden door hoofdzakelijk een 'copy-paste' van de vorige aangifte te doen; En dan ga ik ervan uit dat die vorige aangifte correct was. Hemel, wat een complex gedoe is me dat ! En dat staat dan (i.m.h.o.) in schril contrast met de 'dienst administratieve vereenvoudiging' , een overheidsorgaan opgericht in 1998 om de administratieve complexiviteit te verminderen. Waarschijnlijk hebben ze wel intern wat gedaan, maar waarom moet dan élk jaar die vermaledijde belastingsaangifte stééds weer complexer worden... Vind ik niet eerlijk tegenover de burgers, die hoogstwaarschijnlijk het bos door de bomen niet meer ontdekken, en daardoor waarschijnlijk niet de meest optimale belastingsaangifte indienen. En daardoor dus ook niet kunnen genieten van verminderingen waar ze waarschijnlijk recht op hebben.
Een nieuw leven in Namibië ?
Is dit dan het beloofde land ? Misschien niet, maar misschien ook wel . Ik besef maar al te goed dat er een hemelsbreed verschil is tussen een land waar je ooit een schitterende vakantie hebt beleefd en een land waar je ook daadwerkelijk een léven opbouwt. Vakantiebestemmingen beleef je op een andere manier. Echt in een land leven, en zowel de voor- als de nadelen ervan dagelijks meemaken is zeker een ander paar mouwen.
En toch, De pracht vanhet land heeft een diepe indruk nagelaten. Niet enkel de schilderachtige landschappen, maar evenzeer de hartelijkheid van de bevolking is iets waar we in Europa nog veel van kunnen leren. De bevolking wordt hier nog niet zo geleefd zoals wij dat kennen. Je hebt er nog echt het gevoel van een zekere vrijheid en verantwoordelijkheid. Dat kan je natuurlijk pas ten volle beseffen wanneer je er een tijd woont. Op dit moment slaat de balans België -Namibië echter duidelijk over in het voordeel van het nog-niet-volledig ontdekte land. Indien het toch anders zou blijken, zal ik niet nalaten om in alle oprechtheid de waarheid hier te vermelden. Ik laat me niet leiden door een éénmalig bezoek. Volgende bezoeken staan al ingepland. En het zal niet beperkt blijven tot een toeristisch bezoek. Tijd wordt vrijgemaakt om het échte leven in Namibië ten volle te doorgronden.
Marc De Borger ©